Αχ καλέ τί μου κάνετε?
Εξαφανίστηκα το ξέρω και ευχαριστώ για τα μηνύματά σας, ιτ γουόζ σόουυυυ κιουτ, τί να κάνω όμως που όπως λέγεται : life took over και με άφησε πότε ως θεατή της και άναυδο, βλέπε όταν ήρθα στην Αθήνα για το Φεστιβάλ Υπερηφάνιας (πρόσεξες Ελληνικά?) όπου δεν ήξερα απο που μου πρωτοερχόταν και πότε ως ενεργό ακτιβιστικά τρελαμένο για πολλά θέματα.
Έχω θέμα εν ολίγοις και θα προσπαθήσω να το προσδιορίσω...
Το πρόγραμμά μου έλεγε να είμαι στην Αθήνα για εκκρεμότητες που έχουν προκύψει με την υποτροφία αλλά εγώ ήρθα μια μέρα νωρίτερα λόγω της, πολύχρωμης-γεμάτης ενθουσιασμό και υπερηφάνεια, εκδήλωσης επι της πλατείας Κλαυθμώνος και στα πέριξ.
Έχω μεταλλαχθεί σε σκληροπυρηνικό Σκανδιναβό σε εξευτελιστικό βαθμό.
-Θεωρώ Καύσωνα τους 20-25 βαθμούς
-Δεν μπορώ να το πιστέψω πως αυτή την περίοδο, όντως νυχτώνει στην Ελλάδα - ομιτζι - δλδ!!
-Μου αρέσει να κάθομαι στο γκαζόν και να λιάζομαι όλη μέρα!
-Υπάρχουν όντως πόλεις χωρίς τα 2/5 της έκτασής τους να καταλαμβάνονται απο πάρκα? ναι βρε ... η Αθήνα! [Απορώ αν ο μέσος Αθηναίος ξέρει να δώσει μια ερμήνεία στη λέξη πάρκο ή έστω ΠΡΑΣΙΝΟΟΟΟ]
-Τρελαίνομαι για το σκι
-Σου είπα πως έμαθα να περπατάω πάνω σε πάγο αλλά ΚΑΙ να τρέχω?
-Επίσης έμαθα πως να πέφτω-αλλά έπεσα μόνο μία φορά...εεε?? !
-Μέρα με ήλιο και να μη βγω έξω θεωρείται απλά χαμένη...και η Αθήνα δεν πολυπροσφέρεται για βόλτες!
-Η Ανακύκλωση είναι μέρος της ζωής μου και όχι στα in fashion to do's μου (δλδ έλεος)
και τεσπα μην επεκτείνομαι, γιατί το έχω αυτό, ένιωθα και νιώθω έξω απο το νερό μου στην Αθήνα...γι'αυτό μετά το πράιντ και αφού ενημερώθηκα πως για τα θέματα με την υποτροφία πρέπει να παω στο τέλος ''αυτουνού του μηνού'' (λολ) είπα να πεταχτώ μέχρι το Οσλάκι μου και τις αναμνήσεις πολλαπλών οργασμών μου [τσούλαααα] .. απο το οποίο και ξαναέφυγα και ξαναπήγα για τις εκεί εκδηλώσεις του πράιντ [μη ρωτάς συγκρίσεις...δε θα ζήσω να τα αφηγηθώ,θα βάλω ωραιότατες-ενδέχται-λήψεις απο φωτογραφική μηχανή (με θαυμάζω)]
Ολ ιν ολ τώρα με πετυχαίνεις στην Αθήνα, ναι ναι σε αυτή την πόλη που έχει πήξει σε κόσμο και γκρίζα διάθεση χώρις ίχνος πρασίνου-φύσης-ζωντάνιας-άπλας--ΟΛΑ ΜΕ ΠΝΙΓΟΥΝ...θα με πιάσουν οι υστερίες μου, το νιώθω -- σκέφτομαι να ξεκινήσω τη Ροζ επανάστασή μου,τέλος!
Δεν είμαι καλά σου λέω...
και μέσα σε όλα, προσπάθησα με το δικό μου μοναδικό τρόπο να πω στα άτομα που βρέθηκαν σε σεξουαλική ένταση πριν 20 χρόνια με αποτέλεσμα να κάνουν ''το πονηρόν'' [sic] και να με συλλάβουν, πως είμαι αυτό που λέω -- ''Δεν πάω πουθενά χωρίς το string μου και τα pink suede manolo μου'' κατάλαβες?
Πραγματικά πίστευα πως ΕΓΩ δε θα χρειαζόταν να το περάσω ποτέ αυτό αφού κολλαούζο δε θέλω (και αν ήμουν χωριό, θα ήμουν το Πήδημα της Κυράς!!) και γενικά ένα άτομο που με ξέρει έστω και απο την Issey Miyakee οσμή μου δε θα με ρωτούσε ποτέ πόσες γκόμενες είχα ή τι ομάδα είμαι !!
Αυτοί λοιπόν, μετά τη δική μου αποκάλυψη (WHAT????), πέρασαν σε denial mode σα να μη συμβαίνει τίποτα καινούργιο ... πράγμα το οποίο για τις δικές μου αντιλήψεις είναι ότι πιο ευκτέο και φυσιολογικό (αν ορίζεται) μπορεί να συμβεί.
Όμως αυτοί είναι χαζές εντελώς τελικά, αφού λέγοντάς τους για κάτι φίλες που γνώρισα εκεί (και έγιναν στην πορεία φαγκ χαγκς μου) σκούνταγαν ο ένας τον άλλο και σαχλο σχολίαζαν (off the record και καλά) πως τις ''πήδηξα'' όλες -- Τζίζουςςςς!
Έχω επίσης εξαντλήσει και όλες τις εκπαιδευτικές μεθόδους μου για να τους εντάξω στον κόσμο μου αλλά τίποτα -- πιο ξανθιές απο εμένα, τί να πω!
Η μάνα μου ειδικά, όταν νιώθει πιο έντονα πως ο πελαργός δεν της έφερε το μέγα γυναικείο κατακτητή και επιβήτορα (sic), συμπεριφέρεται σα scorned woman (που αυτό ουσιαστικά συμβαίνει στο ασυνείδητο της μάνας - κατά το Froed) και σοκάρομαι απο την ικανότητα άσκησης ψυχολογικής βίας απο τους ίδιους σου τους γονείς ή ενιγουέι αυτό το κοινωνικό UFO (χωρίς να πω περισσότερα).
Τώρα λέω να σε αφήσω για να πάω να δοκιμάσω ακόμα ένα καινούργιο φόρεμα Matthew Williamson - τρελαίνομαι - και να κάνω το early morning pilates session μου :)
