Παρακολουθώντας όλη τη διαδικασία των Νορβηγικών προκριματικών, έπεσα στους γκρεμούς γι'αυτό το τραγούδι! Με άγγιξε απεριόριστα ως μελωδία αλλά και επειδή Έτυχε(?) να το τραγουδάει Αυτός ... Αυτός που μοιάζει τόοοοσο εξωφρενικά, απεριόριστα, ατελείωτα, σα-να-τον-βλέπω, σε έναν απο τις ''Νορβηγικές κατακτήσεις'' μου (!) που με έκανε τόσο μα τόσο να δεθώ μαζί του (ήταν ο πρώτος που μου είπε Χρόνια Πολλά στις 00.00 της 27/10/2009 !!! και όσο ήμουν εκεί ήταν attached to me, ρομαντισμός τόσο πολύς για να φάνε μέχρι και οι Ελληνίδες στερημένες ... ασε σου λέω) ακόμη και να τον ερωτευτώ (κουντ δατ ριλι χάπεν του μι???) και συνέβη στον αγαπημένο μου θεσμό, στην αγαπημένη μου χώρα και ειδικά τώρα που το διοργανώνει αυτή, να βγει Αυτός ... αναρωτιόμουν αν μπορεί να έχω μέσα μου συναισθήματα και αυτό το τραγούδι μου αποκάλυψε πολλά ... αχχχ ρε Νορβηγία μου
(Άσε που είναι σα να το λέει σε εμένα: ''though we are far apart...'' , Αχ δεν είμαι καλά!)
Συγχαρητήρια στον Didrik MOY , να το σηκώσει ξανά για τη Χώρα μας :)
(αντιλαμβάνεσαι πως η εξεταστική σε συνδυασμό με κάστινγκς και την ταυτόχρονη τοποθέτησή μου σε διεθνή πρακτορεία, είναι απλά ότι απολυτότερο για να πεις ... άι αμ μπίζι ... οπότε θα επανέλθω, μόλις χαλαρώσογλου ολιγουλάκιον!)
Laterssss
